Miyerkules, Marso 11, 2015
Bagyong Glenda
Inintay
ng lahat ang balita tungkol sa bagyong paparating sa bansa.Lunes ng gabi ay
natuwa ang lahat ng estudyante sapagkat halos lahat ng lugar sa Luzon ay walang
klase kinabukasan.Sumapit ang martes ngunit hindi masyadong naranasan ng bawat
isa ang bagsik ng Bagyong Glenda.Maingay ang lahat ng mga bata sa harap ng
aming bahay noong martes na iyon dahil sa wala ngang pasok at wala pang
ulan.Noong sumapit ang miyerkules ng umaga ay naramdaman ko ang isa sa
pinakamalakas na bagyong naranasan ko.Umpisa pa lamang ng araw na iyon ay
nawalan na agad ng kuryente sa aming lugar.Habang nananalasa ang bagyo ay
tahimik akong nagmamasid sa terrace ng aming bahay at pinagmasdan ang patuloy
na pagbuwal ng mga puno at ang pagliliparan ng mga bubong sa labas dahil sa
lakas ng hangin na dala ng bagyong Glenda.Nang matapos ang pananalasa ng bagyo
ay tumambad sa lahat ang nagkalat na mga dahon mula sa mga punong nakaharang
narin sa daan.Ang bahay malapit sa amin ay nawalan nan g bubong sa itaas.Hindi
na nag-antay pa ng matagal ang bawat isa sapagkat nagkalat na ang mga dahon
kaya’t isa-isa na kaming nagwalis.Hanggang sumapit ang lunes ay wala paring
kuryente sa amin kaya’t maraming nahirapang gumalaw o pumasok sa kani-kanilang
mga trabaho at eskuwelahan.
Mag-subscribe sa:
I-post ang Mga Komento (Atom)
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento